seul nocą

w nocy te miasto jest niesamowite :)

jutro castingi zaczynam od 10, chciałam się jakoś wcześniej połóżyć, ale nie wyszło - w drodze powrotnej wsiadłyśmy do metra w nie tą strone, w którą powinnyśmy, za późno to zauważając - bardzo za późno bo już na jakiejś 6 stacji dalej. dlatego jest juz po pierwszej a ja dopiero wróciłam. ;)

sunday

dzisiaj leniwy dzień i straszny upał na dworze. ucze sie od parunastu minut jeść pałeczkami, ambitnie zaczełam od zupy, i wcale nie jest to takie proste.

dzisiaj raczej pójde wcześnie spać, jutro na szczęście castingi zaczynam o 14. :)

:)

seul

love your live

love your dreams

w końcu się wypakowałam wczoraj w nocy, potem zasnełam jak dziecko - nie wiem tylko czy to dlatego, że łóżko mam tak wygodne, czy dlatego, że byłam zmęczona po locie i całym dniu. dzisiaj castingi dopiero o 16, wiec jeszcze mam godzine czasu.

.

(victoria, ja, giedre)

i to właśnie z tymi wariatkami (w jak najlepszym znaczeniu, oczywiście) mieszkałam w mediolanie :)

czasem tak nam "troche" odbijało.

jednym słowem...

.

pokazy, prezentacje, sesje - wszystko cudowne, ale…

nie znosze tych wszystkich butów, z którymi przychodzi mi się zmierzyć, bo to czasem naprawde duże wyzwanie…

milano

ciągle tęsknie za Mediolanem, nie tyle co za tym miastem, chyba, że za uroczym (jak dla mnie) piazza duomo, na którym mogłam siedzieć godzinami z kawą w ręku, przez co nieraz spóźniałam się na castingi, czasem jak na złość wsiadając do metra w nie tą stronę.
tak więc od czasu do czasu [tak jak np. dziś], gdy włączy mi się wspominanie wszystkiego i wszystkich, to chciałabym wrócić do tego życia tam, i tych ludzi wszystkich (mam nadzieje, że za niedługo) nawet z tym lataniem całodniowym po mieście z mapą w ręku, bo to też swoje uroki miało. ludzie których tam poznałam- otwarci i optymistycznie nastawieni przez cały czas, przez co kontakty nawiązywały się jakoś same, i chociaż byłam tam sama przez dwa miesiące, nie dali mi tego odczuć. ;)